dijous, 6 de març del 2008

Una abraçada

Dedico aquesta cançó a totes aquelles persones que estan enamorades i que esperen que torni d'una vegada el seu amor; a aquelles que, malgrat no esperar-lo, també el trobaran i no podran separar-se'n; i també a totes aquelles que ja l'han trobat i que em fan tanta enveja. En fi, a totes aquelles persones que sou tots vosaltres. Us estimo molt.


Si tú no vuelves [Amaral i Chetes]


Si tú no vuelves
se secarán todos los mares,
y esperaré sin ti
tapiado al fondo de algún recuerdo...


Si tú no vuelves
mi voluntad se hará pequeña...
Y quedaré aquí,
junto a mi perro espiando horizontes...


Si tú no vuelves
no quedarán más que desiertos,
y escucharé por si
algún latido le queda a esta tierra,
que era tan serena cuando me querías.
Había un perfume fresco que yo respiraba.
Era tan bonita, era así de grande.
Y no tenía fin...


Y cada noche vendrá una estrella
a hacerme compañía,
que te cuente cómo estoy
y sepas lo que hay.
Dime amor, amor, amor,
estoy aquí ¿no ves?
Si no vuelves no habrá vida.
No sé lo que haré.


Si tú no vuelves
no habrá esperanza ni habrá nada.
Caminaré sin ti
con mi tristeza bebiendo lluvia,
que era tan serena cuando me querías.
Había un perfume fresco que yo respiraba.
Era tan bonita, era así de grande.
Y no tenía fin...

Y cada noche vendrá una estrella
a hacerme compañía,
que te cuente cómo estoy
y sepas lo que hay.
Dime amor, amor, amor,
Estoy aquí ¿no ves?
Si no vuelves no habrá vida.
No sé lo que haré.


Y cada noche vendrá una estrella
a hacerme compañía,
que te cuente cómo estoy
y sepas lo que hay.
Dime amor, amor, amor,
Estoy aquí ¿no ves?
Si no vuelves no habrá vida.
No sé lo que haré.



3 comentaris:

Anònim ha dit...

No ho he pogut evitar!!

Doncs jo, mmmmmmmm, jo espero...

I continuaré esperant...

Viure el món ha dit...

Aquesta cançó fa posar els pèls de punta... :( snif snif.

Y cada noche vendrá una estrella
a hacerme compañía... em recorda un tros dels Passos... et juro que no havia escoltat aquesta cançó abans d'escriure allò.

Jo era allà, però ella no hi veia :s

Sort que fa uns mesos no coneixia aquesta cançó, no hauria pogut deixar d'escoltar-la i potser hauria mort deshidratada de tant plorar XDDDD.

Molts petons!

-Alima-

Quatre pedres ha dit...

Era una cançó molt trista sí... Per desgràcia és una cançó que ens obliga a esperar...